شماره تماس آزمایشگاه

031-36259753
دسته بندی: بیوشیمی
تاریخ انتشار: 1403/4/31

تب دنگی چیست؟

چکیده:

تب دنگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه‌های آلوده منتقل می‌شود، به‌ویژه توسط پشه‌های Aedes aegypti و Aedes albopictus .

تب دنگی چیست؟
تب دنگی یک بیماری ویروسی است که توسط پشه‌های آلوده منتقل می‌شود، به‌ویژه توسط پشه‌های Aedes aegypti و Aedes albopictus . این بیماری در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری جهان شایع است و می‌تواند باعث بروز علائم خفیف تا شدید شود. ویروس دنگی چهار مرحله دارد، به این معنا که فرد می‌تواند چهار بار به تب دنگی مبتلا شود. 
علائم تب دنگی 
علائم تب دنگی معمولاً 4 تا 10 روز پس از گزش پشه آلوده بروز می‌کند و می‌تواند شامل موارد زیر باشد: 
•    تب بالا
•    سردرد شدید
•    درد پشت چشم‌ها 
•    درد عضلات و مفاصل
•    تهوع و استفراغ 
•    خارش و قرمزی پوست
•    خونریزی‌های خفیف مانند خونریزی لثه‌ها یا بینی
 تب دنگی شدید (تب دنگی هموراژیک)
 در برخی موارد، تب دنگی می‌تواند به شکل شدیدتری به نام "تب دنگی هموراژیک" بروز کند که علائم خطرناکی دارد: 
•    خونریزی شدید 
•    کاهش شدید پلاکت‌های خون 
•    نشت پلاسمای خون 
•    شوک این نوع از تب دانگ می‌تواند مرگبار باشد و نیاز به مراقبت‌های ویژه پزشکی دارد. 


روش تشخیص 
تشخیص تب دنگی معمولاً بر اساس علائم بالینی و سابقه سفر به مناطق پرخطر صورت می‌گیرد. آزمایش‌های خون برای تشخیص قطعی ویروس دنگی انجام می‌شود، که شامل PCR (واکنش زنجیره‌ای پلیمراز) و آزمایش‌های سرولوژیکی می‌باشد. 
درمان تب دنگی 
هیچ درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد و درمان آن عمدتاً حمایتی است: مصرف مایعات فراوان استفاده از مسکن‌ها و تب‌برها (به جز آسپرین و ایبوپروفن که می‌توانند خطر خونریزی را افزایش دهند) استراحت در موارد شدیدتر، بیمار ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دریافت مراقبت‌های ویژه داشته باشد. پیشگیری از تب دنگی
 پیشگیری از تب دنگی شامل اقدامات زیر است: 
•    کنترل جمعیت پشه‌ها: از طریق حذف منابع آب ایستاده که محل تخم‌گذاری پشه‌ها هستند. 
•    استفاده از مواد دافع حشرات: برای جلوگیری از گزش پشه‌ها. 
ر    پوشیدن لباس‌های بلند: به خصوص در ساعات اولیه صبح و غروب که پشه‌ها فعال‌تر هستند. 
•    استفاده از پشه‌بند: به خصوص در مناطق با شیوع بالا. 
نتیجه‌گیری 
تب دنگی یک بیماری ویروسی مهم و شایع در مناطق گرمسیری و نیمه‌گرمسیری است که نیاز به توجه و اقدامات پیشگیرانه دارد. با افزایش آگاهی عمومی و انجام اقدامات پیشگیرانه، می‌توان خطر ابتلا به این بیماری را کاهش داد.